Missie volbracht

Na weer een relatief korte nacht in huisje 26 van het complex “Veluwestrand” in Elburg en een vormloze dreun met melodietjes er doorheen (schijnt nieuwe muziekstroom te zijn), regende het opnieuw bij het ontbijt. Gelukkig was dit van vrij korte duur en vertrokken we na een korte briefing om 07.05 uur droog richting de Cauberg, met Jeroen op kop (later begreep ik onvrijwillig, maar dapper). Allen hadden we 1 missie en dat was: “hoe dan ook het einde halen en waar mogelijk anderen bij staan”. Nadat we Nunspeet gepasseerd waren ging de tocht dwars over de Veluwe met veel beschutting tegen de zuidwesten wind (windkracht 5) over vrij brede fietspaden en eerlijk is eerlijk normaal ga ik met dat weer ook niet voor 10 uur fietsen, dus overal vrije doorgang. Dit werd overigens ook op zondag weer helemaal goed geregeld door onze verkeersbegeleiders op de motor en de koersdirecteur, die iedereen keurig vroeg te wachten en gelijk maar even vertelde dat we met 60-70 fietsers op weg waren naar de Cauberg voor het goede doel. Na een korte stop in Ede (en een nieuw buitje tijdens) moesten we een aantal obstakels passeren die je tegenkomt als je Nederland doorkruist van Noord naar Zuid als de A12, de Rijn bij Rhenen, de A15, de Waal over bij Tiel ongeveer (hoge brug en heel veel wind) en de Maas bij Ravestein en de A50. Zo kwamen we na het fruitgebied van Nederland en een aantal lekke banden aan op de camping bij Schaik voor een lekkere kop warme soep en broodjes.

Op zondag werd bij iedere stop de groep groter en voer deze etappe ons over tegelfietspaden door de Brabantse dorpen naar Noord-Limburg. In Helmond had een vandaal (waarschijnlijk na een avondje stappen) besloten zijn bierflesje op straat kapot te gooien en dat koste mij nog een buitenband. Die werd gelukkig in Nederweert bij de laatste stop voor de grande finale vervangen door onze mechanieker. Door de organisatie was besloten dat we in 1 groep van 70 fietsers dus naar de finish zouden fietsen. Na een klein (onvermijdelijk) valpartijtje (alleen schrammen) gingen we prima begeleid door de motards op naar Beek (Adsteeg, bekende klim uit de Amstelgold wielerwedstrijd) en de finish op de Cauberg. Onvergetelijk moment om daar (op een volledig afgezet parcours) met z’n 3-en aan te komen en aangemoedigd te worden door je eigen familie maar ook door alle andere aanwezigen en waar je kunt probeer je anderen ook nog bij te staan om het motto: “samen maak je het verschil” kracht bij te zetten. Leeg en moe, maar missie volbracht, konden we rond 20.30 uur de warme douche opzoeken.